Docent Beeldende Kunst & Vormgeving

Beeldend kunstenaar Anook Cléonne

16 september

‘De schoonheid van het zichtbare schouwspel en de ongrijpbare weerbarstigheid van het onderliggende tracht ik bij elkaar te brengen.’ Als een schouwspel omschrijft de Arnhemse kunstenaar Anook Cléonne (1972) het beeldend werk dat ze maakt. Beginnend vanuit een fascinatie voor de synthese en tegenstelling van dat wat zichtbaar is en dat wat verscholen is, werkt zij met diverse materialen en in verschillende media. Haar werk is een constante zoektocht naar ons menselijk handelen en probeert antwoord te vinden op diverse vragen. Waarom doen we wat we doen? Waardoor doen we wat we doen? En wie bepaalt wat we doen?

Afgelopen ander halfjaar werd ook, net zoals voor ons allemaal, het werk van Anook Cléonne bepaald door een ‘ongrijpbare weerbarstigheid’. Corona veegde in een korte tijd al haar werk weg. Maar ‘zeeën van tijd, mijn atelier én mijn verbeeldingskracht’ omschrijft Anook als hetgeen wat haar door de pandemie werd gegund. Zo vormden zich na één jaar 365 troosttekeningen, genaamd Consolation Pieces, met bijbehorende gedichten. Alle troosttekeningen werden verkocht en vonden daarmee onderdak bij mensen die ‘ja!’ zeiden tegen kunst in een tijd waar ‘nee’ het vaakst gehoord werd. Alle Consolation Pieces zijn samen met foto’s van hun nieuwe omgeving, poëzie en interviews met de mensen die ‘ja!’ zeiden gebundeld in het boek Ja! Een boek vol troost en aanmoediging.

Beeldend kunstenaar Floor Snels

30 september

Beeldend kunstenaar Floor Snels (1997) studeerde in 2019 af aan St. Joost School of Art & Design in Breda met werk dat vooral te omschrijven is als een sociaal onderzoek. Ze veronderstelt onderzoek naar identiteit binnen verbanden als een belangrijke fundering voor haar werk. Vanuit een speels en gedreven interesse in mensen en hun geschiedenissen analyseerde Floor tijdens haar afstudeerperiode de dienstbare identiteit van de kleine gemeenschap in Futeau. Dit kleine dorpje in Noord-Frankrijk staat bekend om de overblijfselen uit de Eerste Wereldoorlog, het soort gesteende in allerlei tinten blauw dat restafval van de glasblaasindustrie is en het grote attractiepark dat destijds gebouwd ging worden. Dit werk werd in Nederland bekroond met de VanGogh AiR 2019 prijs. 

Sinds haar afstuderen zijn de sociale projecten van Floor op diverse plekken te zien. Zo richtte ze Radio Brugwachter op in Den Bosch, werkt ze in het hospitality team van Kunstinstituut Melly & TENT en stond ze onlangs op This Art Fair. Identiteit, het individu en collectivisme zijn onderwerpen die je zowel in haar fysieke werk als haar manier van werken terugziet. ‘De meeste sociale structuren bestaan uit hiërarchische verhoudingen. Ze dicteren hoe we ons in bepaalde situaties moeten gedragen en beïnvloeden onze identiteitsvorming. Dankzij zijn identiteit verenigt de mens zich in groepen, verleent hij hulp en bekommert hij zich om anderen, maar identiteit leidt ook tot uitsluiting en het opleggen van normen en waarden.’ 

Docent DBKV en beeldend kunstenaar Anouk Mulders

14 oktober
 

‘Door het lesgeven leer je zelf veel dingen, omdat je informatie moet overdragen. Je moet het snappen om het te kunnen overbrengen en je wordt door de leerlingen direct geconfronteerd met de gaten in je kennis. Het onderwijs is een hele stimulerende werkomgeving. Al mijn verschillende werkplekken stimuleren elkaar ook, ik leid studenten op voor het middelbaar onderwijs waar ik zelf ook inzit. Ik snap dus waar ze naartoe gaan en hoe ik ze daarbij het beste kan helpen. Als tekendocent bijvoorbeeld geef ik eigenlijk helemaal geen filosofie, maar bepaalde visies zijn wel handig als uitgangspunt om je lessen neer te zetten. Als het gaat om dingen bevragen en werkbesprekingen voeren ligt er vaak wel een filosofische theorie aan ten grondslag, maar dat hoeft de leerling niet te weten’ geeft Anouk Mulders (1977) aan in een interview op het Magazine uit 2014. Je kent haar natuurlijk als docent op de academie maar Anouk is niet alleen de theorie-docent van onze opleiding. 

Ze heeft een indrukwekkend Curriculum Vitae met een master in Art en een master in Fine Art van de Hogeschool voor de kunsten Utrecht. Daarnaast heeft ze een bachelordiploma Algemene Cultuurwetenschappen/Vergelijkende Kunstwetenschappen en een eerstegraads bevoegdheid docent voor de beeldende vakken. Vandaag de dag werkt zij op diverse plekken. Van ArtEZ Hogeschool voor de Kunsten in Arnhem en de HKU tot aan het voortgezet onderwijs. Maar naast dit werken en lesgeven is Anouk zelf ook beeldend kunstenaar. Ze snapt naast het werkproces het maakproces dus ook als ervaringsdeskundige en kan haar eigen ervaringen delen met haar studenten. Tijdens de derde DBKV Talk geeft Anouk een interactieve lezing over onderzoek doen in de breedste zin van het woord. Niet alleen dat theoretische onderzoek, met je neus in de literatuur en opzoek naar nieuwe woorden voor op je papier, maar ook over fysiek onderzoek doen met tekst. Anouk zal het auditorium donderdag 14 oktober met een stapel boeken binnenstappen en jullie meenemen in een nieuwe manier van onderzoeken en verbeelden.  

Beeldend kunstenaar en schrijver Catharina Vergeer

11 november

Catharina Vergeer wordt omschreven als een persoon die het idee van taalbarrières in twijfel trekt door ambiguïteit te vertalen en daarmee de gelaagdheid van taal benadrukt. Met haar films, foto’s, gedichten, verhalen en lessen bevindt Catharina zich op het speelvlak van de wervelende verbinding tussen beeld en taal. Niet voor niets dat zij na haar start aan de opleiding DBKV Arnhem koos voor de overstap naar de studie Beeld en Taal aan de Rietveld Academie in Amsterdam.

Vorige jaar studeerde Catharina af aan de Rietveld Academie met het werk Waar de Woorden Wachten (2020). Het betreft een installatie bestaande uit zeven geprojecteerde films waarmee een ruimte wordt gecreëerd. Het ratelende geluid van de filmprojectoren is niet te vermijden en ook het karakteriserende beeld door het gebruik van analoge filmapparatuur valt direct op. Vanuit een drang om te duiden wat je hoort, ziet en voelt, ontstaat een niet-weten en dubbelzinnigheid. Het proces van begrijpen wordt gevisualiseerd, met een samenhangend podium voor zoeken, onderzoeken, voelen en luisteren. De ontstane ruimte stelt namelijk de vraag wat een tussenruimte is. Wat is het moment wanneer we niet begrijpen? Hoe is het moment waar de woorden wachten?

Docent DBKV en beeldend kunstenaar Caz Egelie

25 november

Caz Egelie studeerde DBKV en Fine Art in Utrecht en leeft en werkt daar Utrecht als kunstenaar, curator en kunstdocent. Hij maakt sculpturen, performances en 3d-animaties, met een voorliefde voor het theater. Inspiratiebronnen zijn onder meer het Commedia dell'Arte theater en de scenografie en kostuums van het Bauhaus. In zijn performances belichaamt hij regelmatig de rol van de hofnar. In zijn oorsprong had de hofnar een serieuze rol, namelijk de waarheid benoemen richting de machthebbers. Die positie geeft hem de ruimte om op luchtige manier kritisch te zijn. In die rol nam hij twee jaar geleden bijvoorbeeld deel aan de Duckumenta in Arnhem, een tentoonstelling die inspeelde op clichés in de kunstwereld, met ironie en humor als belangrijke ingrediënten. 

Beeldend kunstenaar Fiona Tan

9 december

Fiona Tan (1966) is beeldend kunstenaar en filmmaker en volgde haar opleiding aan de Gerrit Rietveld Academie en Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam. Ze is vooral bekend om haar vakkundig gemaakte video- en filminstallaties, waarin identiteit, geheugen, herinneringen, tijd en geschiedenis belangrijke thema’s zijn. Daarnaast zijn onderzoek, archivering en classificatie terugkerende elementen. Haar installaties en fotografische werken zijn te zien geweest in diverse solo- en groepstentoonstellingen op internationale podia en ze heeft tot op heden twee speelfilms geschreven en geregisseerd.

Wat zien we en wat denken we te zien? Wat we denken te weten bepaalt in hoge mate hoe we naar iets kijken. Met dit gegeven speelt Tan in Diptych (2006-2011). Bewegende ‘foto’s’, filmbeelden met nauwelijks beweging, tonen tweelingen die ze in de periode van 2006 tot 2011 heeft gevolgd. Twee beeldschermen naast elkaar tonen beide een portret. De verdubbeling wekt de suggestie dat links en rechts elkaars wederhelft zijn. In realiteit zijn het twee beelden van dezelfde persoon. De diptiek van de andere helft bevindt zich in een andere ruimte.

Kunstkijker en filosoof Ko van 't Hek

23 december

‘Goede verhalen verdienen het om goed verteld te worden. Hoe complex ze ook zijn. Dat is mijn doel als tekstschrijver en presentator. Een van die goede verhalen is Kunst (hoofdletter K inderdaad), maar er zijn meer complexe verhalen die op een goede manier verteld moeten worden aan een breed publiek. Graag denk ik mee over hoe wij jouw 'verhaal' het best kunnen vertellen. En dat vertellen kan ik ook nog voor je doen’ is de wijze waarop Ko van 't Hek (1985) zichzelf profileert. Het jaar 2021 zullen we dan ook verhalend en kunstkritisch afsluiten met deze filosoof en kunstkijker.

Van ’t Hek studeerde psychologie en wijsbegeerte, en specialiseerde zich in wetenschapsfilosofie. Je kent hem wellicht van zijn podcast Kunsthart of van zijn artikelen op Mister Motley of in eerdere uitgave van See All This. Samen met Yuki Kho vormt hij het duo Kunst Kijken met Ko & Kho, dat leeftijdgenoten wegwijs maakt in de beeldende kunst door middel van een maandelijkse nieuwsbrief en dagelijks op Instagram. Daarnaast treedt hij op, bijvoorbeeld op Lowlands, Art Basel en Museumnacht met zijn blik op kunstwerken. Zijn uitgangspunt: kunst is leuk, en iedereen mag meedoen.

Kunsthistoricus Hanneke Grootenboer

10 februari
 

Hanneke Grootenboer was Professor of the History of Art aan de University of Oxford, fellow van St Peter’s College en directeur van Oxford’s kunstacademie, The Ruskin School of Art. Maar sinds het einde van 2019 bevindt zij zich weer ‘dichterbij huis’ als hoogleraar Kunstgeschiedenis aan de Radboud Universiteit in Nijmegen. Grootenboer doet vanuit deze Universiteit vooral onderzoek dat zich richt op de kruising van kunst, filosofie, theorie, literatuur en materiële cultuur.

Grootenboer’s onderzoek is transhistorisch, wat betekent dat ze vroegmoderne kunst en visuele cultuur bestudeert door de lens van hedendaagse kunsttheorie en -praktijk. Dit maakt dat tendensen anno heden ten dage een nieuw licht schijnen op dat wat al zo lang meegaat; kunstwerken.Daarnaast is het kijken een belangrijk onderdeel van haar werk. Een voorbeeld hiervan is de publicatie Treasuring the Gaze (2012) waar zij in de Europese rage van de late 18e eeuw, kleine portretjes van enkele ogen die werden gegeven aan geliefden, onzichtbare kijkpatronen ontdekt. De oogminiaturen geven de blik van het onderwerp weer in plaats van zijn of haar oog, waardoor de kijker een exclusieve toeschouwer wordt die voortdurend in de gaten wordt gehouden. Deze dierbare portretten geven altijd de blikken terug die ze ontvangen en als zodanig creëren ze een wederzijdse manier van kijken die Grootenboer intieme visie noemt.

Uitgever Astrid Vorstermans

24 februari

Astrid Vorstermans is kunsthistoricus, redacteur en werkzaam bij uitgeverij Valiz. Valiz is een onafhankelijke en internationale uitgeverij op het gebied van kunst, theorie, kritiek, ontwerp en stadscultuur. Daarnaast organiseert deze uitgeverij lezingen, debatten en andere projecten die absoluut de moeite waard zijn om bij te wonen en/of te volgen. Astrid zal jullie meenemen in de wereld van de publicaties. Zeker een aanrader om voor de leden van de publicatiecommissie je oren te spitsen en al je vragen aan haar te stellen. 

Conservator Hedendaagse Kunst Mirjam Westen

10 maart

Tentoonstellingsontwerper Dennis Vanderbroeck

24 maart

Ontwerper en curator Maarten Verweij

7 april