In gesprek met Kasper van Steenhoven
Ik stap samen met Kasper uit de volgeladen auto waarin wij zijn afstudeerwerk hebben verhuist naar een nieuwe werkruimte. Nadat alles versjouwd en verbouwd is en er enkel nog twee stoelen staan spreken we over zijn afstuderen, het werk dat hij gaat tonen en over de tijd na de zomer.
Wat gaan we van jou zien tijdens de Finals?
Het doel is om een terrarium sfeer neer te zetten. Ik maak een installatie waar mensen bij kunnen gaan zitten, er omheen kunnen lopen of plaats in kunnen nemen. De installatie gaat over onsterfelijkheid en de mens die dit nastreeft. Hiermee wil ik de toeschouwer eigenlijk met een vraag naar huis sturen, maar niet met één specifieke vraag. Men mag zich afvragen hoe zij tegenover die onsterfelijkheid staan, gezien dit toch dichterbij komt. Ik ben niet iemand die werkt vanuit een boodschap die ik de bezoeker wil meegeven. Mijn werk plaatst een kritische noot bij het streven naar onsterfelijkheid, en de rest is aan de beschouwer. Dit is de reden dat ik voor een herinterpretatie van de mythe van Narcissus heb gekozen. Het trachten onsterfelijk te worden is in mijn ogen het toppunt van narcisme. Anderzijds, de mythe van Narcissus staat bij het feit dat hij op een gegeven moment sterft. Door het wegnemen van die sterfelijkheid ontstaat er een hele macabere vorm van zelfverheerlijking die nooit ophoud maar er ook zeker niet fraaier op wordt.
Die voorstelling van Narcissus moet doorwerken op de beschouwer, die vervolgens ook in de poel tuurt en zich beseft dat hij in een oneindige leegte kijkt.
Het verhaal dat ik wil vertellen dient eigenlijk enkel als aanzet om over het thema na te denken. Daarnaast mogen in mijn werk dingen ook gewoon zijn.
Wat heb je tijdens je afstuderen onderzocht?
Ik heb me met mijn theoretisch onderzoek bezig gehouden met trans-humanistische kunst. Dus kunst waarbij het centraal staat dat het idee van het mens zijn wordt overstegen. Een van de voornaamste punten van het trans-humanisme is dat wij ons als mens kunnen verbeteren doormiddel van technologie. Denk bijvoorbeeld aan mind-uploading. Wederom gaat dit richting een vorm van onsterfelijkheid die met de technologische ontwikkelingen minder ver weg is dan we ons kunnen voorstellen. Ik heb voornamelijk gekeken naar hoe deze stroming de kijk op het mens zijn kan veranderen.
Dat onderzoek klinkt vervolgens door in mijn beeldend onderzoek, naar de houding ten opzichte van onsterfelijkheid. Ik werk veel met vertellingen, mythen en sagen. Tijdens mijn onderzoek ben ik er achter gekomen dat die oude vertellingen ook in deze tijd nog heel raak zijn. Men heeft daar haast geen weet meer van omdat er niet meer zo veel aandacht aan word besteed. Een beeldend onderzoek biedt daar bij uitstek ruimte voor.
De vraag die in mijn werk nog rest is wat er overblijft op het moment dat je het sterven van Narcissus weghaalt uit de voorstelling. Hoe gaat het vervolgens verder met hem ?
Wat is je het meest bijgebleven aan je vier studiejaren aan ArtEZ ?
Wat docenten mij altijd mee hebben gegeven is ‘kom uit je hoofd’. Ik ga normaalgesproken aan het werk zonder te denken of iets kan.
Omdat ik gewend ben met verhalen te werken blijf ik altijd in mijn hoofd hangen omdat daar alles kan en alles werkt. En verschillende docenten hebben mij gezegd dat ik op een gegeven moment uit m’n hoofd moet komen en dingen moet gaan maken. Ik merkte toen ik dit advies opvolgende en begon met maken, er iets concreets ontstaat waarmee ik weer kon werken. Dus mijn tip aan de komende afstudeerders, als je een dromer, een verteller of een schrijver bent. Kom uit je hoofd en ga het verwezenlijken zodat je stappen kan maken. Ik geef de meest waardevolle tip maar gewoon terug omdat ik hier echt het meest aan heb gehad.
Waar zie jij jezelf na de zomervakantie ?
Ik hoop als freelance schrijver voor verschillende platformen aan de slag te kunnen. Ik schrijf nu voor Mister Motley, daar kan ik na de zomer blijven schrijven. Het liefste zou ik met een breder scala werk zitten, zodat ik dit thuis kan doen. Maar stiekem lijkt het me ook wel lekker om een paar dagen huisman te zijn, met een hond. Ik wil graag binnen de kunstwereld blijven werken, maar dan niet als maker. Als er een leuke redactionele baan op mijn pak komt pak ik die met beide handen aan. Wel wil ik mijn verhalen blijven vertellen en in die zin wil ik wel blijven maken en gehoord worden. Ik wil ook niet te ver vooruit denken, ik pak graag de kansen die er op mijn pad komen en zie hoe die me weer ergens anders brengen.