In gesprek met Grytsje Suze – Een zelfbenoemde interdisciplinaire visualist
Terwijl ik in de keramiekwerkplaats langzaam uit mijn kopje koffie slurp, wordt mijn aandacht getrokken door Grytsje Suze, die komt aanlopen in een fantastische outfit met knallend rode accenten. Altijd gekleed in opvallende outfits, ben ik haar de afgelopen tijd veel tegengekomen in de verschillende werkplaatsen die ArtEZ rijk is, waar ze dan enthousiast vertelde over haar werk en fascinaties. Grytsje wil losbreken uit het stramien en de mens op een speelse manier even uit het dagelijks leven trekken. Met haar werk ‘Let’s Play’ gaat ze ons verbazen tijdens de FINALS van DBKV 2019: Stop and smell the roses.
Wat gaan we van jou zien tijdens de finals?
Haha, van alles! Zwart, wit en neon. Een speelse diversiteit aan materialen, vormen, kleuren, technieken en disciplines. Je zal keramiek, tassen, video’s, paspoppen zien én af en toe een door dansers uitgevoerde performance, om de beleving van mijn werk visueel te maken. Het is een soort totaalbeleving waarin kaders worden opgeheven en alles samenwerkt. Ik wil mensen laten genieten en blij maken. Ik wil heel graag eens lekker uit de band springen, op een vrolijke manier tegen het bestaande rebelleren.
Wat heb je onderzocht tijdens je theoretische eindonderzoek?
Ik heb onderzocht of Pop-art terug te zien is in het werk van de fotografen van nu. De volledige onderzoeksvraag luidt: ‘Welke contextuele verschuiving zien we als we de werken van David LaChapelle, Nadia Lee Cohen en Eli Rezkallah vergelijken met beelden uit de traditionele Pop-art?’. Ik heb bewust gekozen voor een onderwerp waarbij ik blij word van het kijken naar en analyseren van de beelden. Dit onderzoek heeft mijn blik op de wereld best een beetje beïnvloed. Het heeft me gestimuleerd om de wereld op een vrolijkere en gekkere manier te benaderen. De beelden uit mijn onderzoek zijn allemaal vervreemde werkelijkheden en daar geniet ik heel erg van.
Welke wijze les of opmerking van een docent is je het meest bijgebleven na je vier jaar aan ArtEZ?
Ik weet nog dat Nicole Martinot vorig jaar tegen mij zei: “Nou Grytsje, je komt altijd wat laat op gang en blijft lang in je hoofd, maar als je dan iets te pakken hebt… dan staat het er ook!” Dit jaar liet ze mij weten dat mijn denk- en maakwijze haar doet denken aan Bart Hess, omdat ik zo vrij kan denken en creëren zonder mezelf kaders op te leggen of überhaupt grenzen te voelen. Daardoor kan ik tot veel ideeën komen. Het leek haar een goed idee om na mijn opleiding een keer bij zijn studio te gaan kijken om erachter te komen of ik daar wat kan betekenen. Dat soort complimenten geven mij echt die boost en kracht.”
Heb je een tip voor studenten die komende jaren afstuderen?
Blijf dichtbij jezelf. Sta voor wat jij wilt en wat jij wilt creëren. Verbaas ze.
Waar zien we je terug na de zomervakantie?
Het eerste dat op mijn lijstje staat: een brief naar Plastic Studio’s schrijven. Dat is de studio van fotograaf, filmmaker en art director Eli Rezkallah, het bevindt zich in Beirut, Libanon. Het werk dat uit die studio vloeit is zo ontzettend kleurrijk, vervreemdend, funky en speels.. alles wat ik tof vind! Het lijkt me geweldig om daar mee te werken aan het vormgeven en visualiseren van beeld.
Ik zie mijzelf hier in Nederland in ieder geval nog niet settelen. Ik wil eerst nog reizen, losbreken en lekker leven. Tijdens het reizen zie ik mezelf fotografie- of filmprojecten ondernemen.