In gesprek met Ashley van de Wardt

juni 2019

In de uiterste hoek van het Jakobi-berg gebouw loopt Ashley op blote voeten rond in haar atelier. Ondanks het systeemplafond ziet het er verassend huiselijk en gezellig uit.

Wat gaan we van jou zien tijdens de finals?
In ieder geval een videowerk, en misschien een performance, maar dat ligt er nog aan of het goed voelt om te doen. Het zou namelijk nog best wel een discussie kunnen opleveren, omdat er vrouwelijk naakt in zit… en sommige mensen zullen misschien wel denken: “huh, waarom?”

Ik merk dat mensen of het meteen begrijpen en vet vinden, of dat ze er niks van snappen. Dus ik wil kijken of het meerwaarde heeft om de performance uit te voeren, dat is nog niet het geval nu.

Kun je wat vertellen over de video?
Ik heb deze video intuïtief en in een rush gemaakt. Hierna heb ik dit werk nog veel vaker proberen te evenaren, maar dat voelde allemaal te gespeeld en te nagemaakt: te veel in scène gezet.

Ik wilde niet het gevoel hebben dat ik een script aan het afspelen was, dus ik ben bij de eerste opnames gebleven. Ik was op zoek naar iets kinderachtigs, speels, onbezonnen. Zoals kinderen die achter de bank gaan zitten in plaats van op de bank, in combinatie met volwassenere thema's zoals erotiek. Erotiek vind ik in zijn kunstcontext interessant, een werk kan voor de één intiem en innemend zijn, en voor de andere vulgair.

Wat heb je tijdens je afstuderen onderzocht?
Mijn scriptie heeft wel enigszins verband met mijn beeldende werk, het gaat over vrouw zijn in een samenleving die 'exotisch' genoemd wordt. Zo noem je gerechten, planten of dieren ‘exotisch’, maar geen mensen. Toch merk ik dat mensen mij dit ‘compliment’ geven.

De hele geschiedenis achter het exotisme zit enorm diep en onbewust geworteld. Dat vind ik heel interessant. Hier betrek ik de beeldende kunst bij, maar ook de tijd van 'human zoo's'. Het gaat in principe over een systematisch microracisme die onbewust vanzelfsprekend wordt gemaakt.

Zoals je ziet in mijn atelier, graviteer ik ook naar het gebruik van oosterse bamboematten en producten van andere `exotische` culturen, maar dat lelijke blauwe tapijt wat hier ligt kan ook écht niet.

Wil je dat exotisme zelf ook laten zien?
Ja, ik maak zelf mijn werk, ik ben degene die dingen verzamelt, dingen interessant vindt, en die leiden vanzelfsprekend terug naar mijn eigen roots en wat ik dagelijks te horen krijg wat betreft exotisme.

Het hoort er gewoon bij. Zulke invloeden filteren zou mij te veel nutteloos werk kosten. Het gaat gewoon automatisch.

Zou je ook een activistische rol willen spelen, of is dit het product van jij die jezelf laat zien?
In de toekomst gaat activisme zeker een deel van mijn leven betekenen, want ik probeer wel een bewustzijn te creëren. Wat ik wel achterwege wil laten is het wijzende vingertje, want niemand kan daar tegen.

Iedereen heeft zijn pad wat hij of zij bewandelt, en ik vind het interessant om dat via beeld naar boven te brengen. Omdat dit iets is waar ik zelf mee deal, zie ik hier een mogelijkheid om een gesprek te beginnen. Als je daar voor open staat -yes! Welcome to the club.

Wat is je het meest bijgebleven van de opleiding?
Ik heb hiervoor media vormgeving art en design gestudeerd, dus ik had al een voorsprong met het beschouwen van kunst, en het benoemen van wat ik zag - ik had al een vaststaande beeldtaal.

Het lastige was daarom ook om elk jaar beter te worden - wat natuurlijk het idee is van een opleiding. Daar had ik wel moeite mee. Gelukkig voelde ik me altijd wel gesteund, ik heb veel support van docenten gekregen die doorhadden dat ik al een beeldtaal had.

Ik heb wel docenten gehad die mijn werk echt niet begrepen, maar ik heb nooit ervaren dat ze tegen me in gingen werken. Ik kreeg van deze docenten een vibe van: ik snap het niet, maar ik laat haar haar ding doen.

Je bent eraan gewend dat mensen tegen je in gaan als iets hen niet bevalt, maar dat was niet het geval bij deze docenten. Hierdoor heb ik het gevoel gehad dat ik "echt" kon zijn.

Ik kan ook iedereen aanraden om geen fuck te geven om cijfers. Binnen de beeldende kunst heb je vrijheid en mag je eigenlijk doen wat je wil, en om daar nou een '8' of een '7' aan te koppelen, dat is bizar…

Waar zien we je na de zomer terug?
Ik heb wel altijd een droom gehad waarin ik samenwerk met artiesten/muzikanten, en de creative director ben van een video. Dat wil ik in ieder geval één keer gedaan hebben.

Dus daar ben ik al een beetje naar aan het kijken. Al is het een heel klein aandeel, ik wil wel eens met een groep mensen hiernaar kijken.

"Ik kan iedereen aanraden om geen fuck te geven om cijfers. Binnen de beeldende kunst heb je vrijheid en mag je eigenlijk doen wat je wil, en om daar nou een '8' of een '7' aan te koppelen, dat is bizar…"