ANTWOORD VAN DE 'MUURSCHILDERING VAN EEN LEGE BALLON' #kunstkijkers
In 'Ik vraag me af waarom je bestaat' schreef Loran Tigchelaar een brief aan het werk van Liedeke Taen. In december brachten wij een bezoek aan haar expositie A Sad Love Story in Ruis Nijmegen. De redactie gaf doormiddel van een directe benadering woorden aan het werk, want inderdaad ‘waarom besta jij?’. Juist schrijven met het idee niet belemmerd te worden door een antwoord van de objecten in deze tentoonstelling gaf een uitkomst waarin de redacteuren, als het aangesproken werk, elkaars brieven beantwoorden. Want inderdaad ‘waarom besta ik?’. Lees hier het antwoord van de 'muurschildering van een lege ballon'.
Dag jongen met lucht in zijn longen,
Bedankt voor het compliment om te ruimte te mogen kleuren. Het is fijn om te dat te mogen zijn, de gaten in mij doen er dan ook voor mij niet zoveel toe. Men kan door mij heen kijken, zien wat eronder zit. Op dat witten heeft het pigment mij gekleurd. Een lege ballon die iedereen vrolijk maakt. Want kijk bijvoorbeeld eens naar jou. Volledig in het zwart gekleed, zittend op een witte, stalen stoel. Ik vraag mij dat ook af waarom jij bestaat. Je hebt dan wel licht in je longen, maar zegt dat dan alles?
En de pijn in je ogen, dat is dan maar vervelend. Gebruik die lucht om mij mee te nemen dan kan je mij bekijken waar je wil, zonder pijn.
Verder zit hier geen waardeoordeel aan hoor. Ik ken je namelijk niet eens. Evenmin als jij mij denkt te kennen.
Dag onbekende jongen met lucht in zijn longen.
